Дана Кентай Сен келдин

Көңілсіз күн дерде
Күн ұясына кіргенде
Жарығы жәймен сөнгенде
Қараңғы түндерде
Бөлмемде жалғыз жабығып жалғыз жабығып жүргенде
Өмірім өзгерді бір күнде сені көргенде

Жолықтың қымбаттым
Қымбат сымбаттым
Шешімін табатын жұмбақтың жолын таптым

Сен келдің жылуыңмен емдедің
Тең теңімен тең келдің
Сен келмей тұрып сенделдім
Сенделіп жүргенде сен келдің
Жылуыңмен емдедің
Үміт бердің дем бердің
Үмітін үзген пенде едім