Таркан Kalpte Savas

Ara dur, ara dur
Kolaysa gel de kendini bul
Öyle bi' yol çizmiş ki kader
Ha bire düşerek olmuşuz kedere kul
Gülse de sözün, gizlese de yüzün
Ele veriyor gözlerdeki hüzün
Öyle bir yük yüklemiş ki kader
Yıkılıp hep altında ezilmişiz bu yükün

Acı çekmekten zevk almaya
Programlanmışız arkadaş
Akacak illa ki gözden o yaş

Ne zaman ufkumda bir ışık parlasa
İter beni karanlığım dipsiz kuyulara
Ne zaman içimde bir gonca umut açsa
Batıverir doğacak güneşim
Yenik düşerim ayazlara